سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هیچ مال از خرد سودمندتر نیست ، و هیچ تنهایى ترسناکتر از خود پسندیدن ، و هیچ خرد چون تدبیر اندیشیدن ، و هیچ بزرگوارى چون پرهیزگارى ، و هیچ همنشین چون خوى نیکو ، و هیچ میراث چون فرهیخته شدن ، و هیچ راهبر چون با عنایت خدا همراه بودن ، و هیچ سوداگرى چون کردار نیک ورزیدن ، و هیچ سود چون ثواب اندوختن ، و هیچ پارسایى چون باز ایستادن هنگام ندانستن احکام ، و هیچ زهد چون نخواستن حرام ، و هیچ دانش چون به تفکر پرداختن ، و هیچ عبادت چون واجبها را ادا ساختن ، و هیچ ایمان چون آزرم و شکیبایى و هیچ حسب چون فروتنى ، و هیچ شرف چون دانایى ، و هیچ عزت چون بردبار بودن ، و هیچ پشتیبان استوارتر از رأى زدن . [نهج البلاغه]
 
یکشنبه 91 بهمن 15 , ساعت 10:24 صبح


یکشنبه 91 بهمن 15 , ساعت 10:23 صبح


یکشنبه 91 بهمن 15 , ساعت 10:21 صبح


یکشنبه 91 بهمن 15 , ساعت 10:14 صبح

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا 

نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا 

عمر ما ار مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا 

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا 

وه که با این عمر های کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا 

آسمان چون جمع مشتاقان ، پریشان می کند
درشگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا 

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا 

بی مونس و تنها چرا 
تنها چرا  حالا چرا

//استاد شهریار//


یکشنبه 91 بهمن 15 , ساعت 10:10 صبح

موره میبینی که شر و با صفایم

بچه محله امام رضایم

زلزلیم   حادثیم     بلایم 

بچه محله امام رضایم

هر روز جمعه دلومه مبندم

به پینجله طلا و ورمگردم

کار و بارم ردیفه با خدایم

بچه محله امام رضا یم

به موبگو بیا به قله قاف

اصلا مو ره بیزر همونجه علاف!

قرار مرار هر چی بیگی مو پایم 

بچه محله امام رضایم

دروغ ، مرغ نیست مییون ما باهم

الان به عنوان مثال تو حرم

چند روزه که تو نخ کفترایم 

بچه محله امام رضایم

چشم موره گیریفته چنتا کفتر 

گفته خودش: چنتاشه خواستی وردر

الان درم خادماره مپایم 

بچه محله امام رضایم

کفتراره که بردم از روگنبد

مرم مو واز تونخ رفت وآمد  

تو نخشه او گنبد طلایم

بچه محله امام رضایم  

گنبده نصب شب مده به دستم

او گفته: هر وخ که بییی مو هستم 

مویم که قانع و بی ادعایم

بچه محله امام رضایم

وخته میبینم توی عالم همه

ازش میگیرن و مگن واز کمه

گنبدشه اگر بده رضایم

بچه محله امام رضایم

گنبد وممبد نموخوام باصفا

سی ساله پای سفره ای آقا

منتظر یک ژتون غذایم 

بچه محله امام رضایم

//قاسم رفیعا//


   1   2   3   4   5   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ