آرام باش عزيز من، آرام باش
حکايت درياست زندگي
گاهي درخشش آفتاب، برق و بوي نمک، ترشح شادماني
گاهي هم فرو مي‌رويم، چشم‌هاي مان را مي‌بنديم، همه جا تاريکي است،

آرام باش عزيز من
آرام باش
دوباره سر از آب بيرون مي آوريم
و تلالو آفتاب را مي بينيم
زير بوته اي از برف
که اين دفعه
درست از جايي که تو دوست داري، طالع مي شود ...