دنیای کودکی ها بود چه قشنگ
یه دوچرخه بودو یه دنیا حرف
یه بوق شیپوری زرد و قشنگ
دور دنیا رو میخواستم بزنم
آرزوهای بزرگ کودکی بود چه قشنگ
شهر واسم بود قد یه توشله و من
پی این زندگی بودم
النگ،
دولنگ
سبکی و سنگینی معنی نداشت
توی بازی النگ ،دولنگ
پای من به زمین میخورد و من
پی این نبودم که سنگینم یا که سبک
دنیای کودکی ها بود چه قشنگ
کارت و شانسی و یه دستگاه آتاری
دنیای کودکیا رو یادته
زمین جنگو یادته
تیم فوتبال برامون بود چه مهم
سفر کوچه به کوچه یادته
انگاری مسافرت میکردیمو
با بچه های کوچه دیگه میشدیم دوست
دنبال این بودیم که
اون کوچه چه فرقا داره با این کوچه
خیال میکردیم دنیای این کوچه با اون کوچه کلی فرق داره
بازیاشون ،خونه هاشون
یادش بخیر
خونه های اسرار آمیز یادته
اتل متل توتوله
آخر قصه رسیدیم
بازم به ما سربزنید
از کوچه خاطره ها پرنزنید
...................................
از
//آدم برفی//
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
